Ik wist altijd al dat ik anders was. Ik kwam nooit echt mee met de wereld om mij heen. Nog steeds niet. Daardoor vond ik mezelf vaak stom, dom, saai, vreemd, gek, etc. Ook Dat zit nog in mijn systeem. Pas toen ik 31 jaar na mijn gecompliceerde geboorte de diagnose Hypoxisch Ischemische Encephalopatie kreeg, alias Hersenletsel na zuurstofgebrek, kreeg ik de ruimte mezelf anders te gaan bekijken. Goed dat gaat met vallen en opstaan. Maar het gaat en daar gaat het om.
Wat betreft mijn Psychische diagnoses niet anders eigenlijk.
Ook daar wist ik dat er nogal wat anders was, had zelfs mijn eigen "hokjes" al aangekruist in mijn hoofd. Maar pas toen in 2017 de diagnose PTSS voor me werd neergelegd, kon ik beginnen begrip voor mezelf te voelen.
Nu sta ik weer voor een reeks onderzoeken en discussies over mijn gezondheid en mijn mogelijkheden in mijn leven. En weer zoek ik naar diagnoses om mezelf in hokjes te kunnen plaatsen. En dat is goed. Want daarmee volgd...
Begrip voor mezelf.
Liefs marloes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Heeft u vragen, klachten of verhalen?
Laat deze dan hier achter.