Sniff & Snotter, Zalige kerst.

Goed, Het lijkt in huize Hersenwikkel bijna een traditie om ziek te zijn met de kerst. En dus sloegen man en ik dat dit jaar helaas ook niet over. 

Ik denk wel te weten hoe dat komt, althans dat is de beste gok. Zoals jullie mogelijk weten, ben ik niet de enige in Huize Hersenwikkel met een of meerdere chronische aandoeningen en een genetisch defect. Wat de natuurlijke afweer systemen van het menselijk lichaam nogal kan ondermijnen. Dus zodra het Sniff en Snotter seizoen weer is geopend, is het hier al gauw raak. 

Meestal weet ik dergelijke virussen redelijk buiten de deur te houden, door weg te blijven van snotterende mensen. Mijn begeleiding is het inmiddels al jaren verboden naar Huize Hersenwikkel af te reizen als ze ook maar een beetje verkouden zijn. In winkels houdt ik zeker sinds de grote Corona uitbraak in 2020 altijd wat meer afstand. Zelfs nu dat eigenlijk niet meer moet. 

Maar wie zelf zijn of haar inkopen doet voor de feestdagen weet ook dat het afstand houden en het vermijden van snotterende mensen niet bepaald haalbare kaart is. Ik probeer het natuurlijk. Maar volgens mij zijn mensen inmiddels vergeten hoe ernstig virussen kunnen zijn en dat je als Mens dus eigenlijk ook de verantwoordelijkheid hebt om jezelf en anderen te beschermen.

Wat me inmiddels opvalt is dat het vooral GENX ( ik val zelf onder die generatie) & BabyBoomers  lijken te zijn die zich in dit onderwerp aan geen enkele fatsoenregels meer houden. Ik schaam me voor mijn eigen soort. Mannen en Vrouwen gelijk... Hoesten en proesten wild om zich heen. een hand (of beter nog) arm voor je mond wat is dat??! Mijn Babyboomer begeleidster, Lijkt zich niet te beseffen dat inenten niet betekend dat je een virus niet bij je kan dragen en dat het ook niet voor iedereen betekend dat je er niet alsnog goed ziek van kan worden.

Maar ondanks inenten (ja Huize Hersenwikkel is absoluut VOOR en dus ingeënt), Kunnen zeker mensen waarbij de afweer niet goed werkt nog altijd heel erg ziek worden. 

Pas daarom lieve mensen nog altijd een beetje op. Ben je ziek?, of verkouden? of weet je het niet zeker? Bescherm de mensen om je heen. zeg een afspraak af, sluit digitaal aan (als je echt niet weg kan blijven), was je handen, gebuik desinfecterende handgel correct, en vooral Hoest Nies en Proest in het openbaar netjes in je elleboog. 

Zo hebben ook mensen met een verzwakt immuunsysteem...Fijne feestdagen.

 

Brainact.

 Yeay, een nieuwe computer geeft nog meer reden om weer lekker te gaan bloggen en verder te werken aan mijn website (hersenwikkels.eu). 

Laat ik vandaag dus in ieder geval maar even gaan zitten voor dat eerste. Met een nog wel wat vol hoofd. want gisteren was er weer zo'n super gezellige Brainact (Brainact.nl) bijeenkomst. De jaarlijkse Sinterkerst viering. een jaarlijks terug kerende activiteit om het jaar als groep mee af te sluiten. 

Deze keer begonnen we met een iets serieuzer verdrietig nieuwtje, dat een van de deelnemers helaas is komen te overlijden, nadat zijn gezondheid al enige tijd achteruit was gegaan. Laten we daar geen traditie van maken jongens! Vorig jaar sloten we af met het overlijden van 1 deelnemer en een oud deelneemster dit jaar begonnen we met het plotseling overlijden van een deelnemer en sluiten we het jaar dus ook af met het overlijden van een deelnemer. Om hen allen te herdenken brand hier in huize Hersenwikkel een mooie kaars deze kerst. 

Voor jullie lieve Peter, Merel, Wilco en Eric. 

Maar wat is brainact nu eigenlijk? (het hele verhaal kan je lezen op de in deze blogpost gelinkte website)

Brainact is een in 2013 opgerichte vrijwilligers organisatie, die er is voor jonge mensen met NAH (niet aangeboren hersenletsel) in Noord-Limburg NL. Per jaar proberen zij gemiddeld 6 tot 8 wisselende activiteiten te organiseren (al zijn er ook een paar terug kerende activiteiten. zo kunnen ze al een paar jaar met hulp van lieve sponsoren een dag de Efteling (Efteling.nl) bezoeken). 

Sinds begin 2018 ben ik zelf deelnemer bij deze leuke gezellige groep met momenteel rond de 20 deelnemers en met 4 vaste vrijwilligers en een aantal vrijwilligers die van tijd tot tijd komen binnen waaien om mee te helpen.

Sinds die eerste keer .... onzeker als ik was sleepte mijn toenmalig begeleidster mij naar een bijeenkomst, en met een jaar ertussen waarin ik door mijn eigen psychische problemen minder ben gegaan dan goed voor me zou zijn geweest, ga ik vrolijk en trouw naar elke bijeenkomst die er gehouden wordt. en inmiddels is de band met de vaste vrijwilligers en deelnemers zo goed dat zelfs als het psychisch niet lekker met me gaat, ik vertrouwen heb om te gaan. vertrouwen heb dat ik met wat hulp door eventuele lastigheden heen kom. 

Wat daarbij ook heel goed helpt is dat ik ergens in dat eerste jaar toch besloot een van mijn reborn poppen mee naar de activiteiten te nemen. toen vooral een beetje bezorgd dat deelnemers en/of vrijwilligers me gek zouden vinden (Want welke volwassen meid loopt nu met poppen te zeulen?) en me links zouden laten liggen. En natuurlijk kwamen er vragen en soms nog wel eens. maar ik heb in die tijd ook geleerd dat als ik uit probeer te leggen waarom, wat deze poppen voor mij doen en betekenen, dat de meeste mensen die deze groep rijk is, begrijpen of in ieder geval proberen te begrijpen en accepteren. Mijn meiden gaan dus sinds dien ook altijd mee en iedereen kent ze. 

Vragen vind ik ook helemaal niet zo erg... ik heb 100 keer liever dat je me een vraag stelt (zolang die geen oordeel met zich meedraagd) dan dat iemand me van een afstandje staat aan te gapen of ik van mars kom. want ik ben niet gek. Ik heb trauma en NAH!

ik zie dus alweer uit naar een paar gezellige activiteiten het volgende jaar. 

op naar 2025!