Gezondheid gaat voor alles! Social Media en de mentale gezondheid.

 Gisteren had ik een Therapie sessie met mijn Psycho-Motorische Therapie Therapeute en zoals iedere sessie beginnen we met een klein gesprek over hoe de week(en) tussen de sessies zijn verlopen. Of het huiswerk gelukt is en of er zaken zijn die deze sessie aandacht behoeven.

Tijdens dat gesprekje kwamen we via mijn opmerking over het niet in beweging kunnen komen, uit op mijn overmatige gebruik van sociale media. En hoe dat voor mij persoonlijk vaak onderbewust als een coping mechanisme voor het vermijden van gevoelens, totaal doorslaat. Dat ik me er bewust van ben dat ik minimaal 6 uur per dag vaak alleen maar zit te DOEMscrollen, terwijl ik vooral in mijn hoofd wel creatieve plannen had gemaakt van wat ik zou gaan doen die dag. 

Na wat heen en weer gaan tussen vraag en andwoord, werd het mij duidelijk. De grootste boosdoener is Instagram. Want waar je voor Facebook en Youtube (ik ben gelukkig nooit begonnen aan twitter/X, Snapshat of tiktok) vaak naar een ander scherm moet om te kunnen doemscrollen, land je bij Instagram direct in de filmpje na filmpje modus. Dat kleine moment van bewust een ander tabblad aantikken kan genoeg tijd zijn om jezelf even stil te zetten en te denken wat je ook al weer wilde gaan doen. Bij Ig ontbreekt dat moment dus. en aangezien ik mezelf al niet goed kan stil zetten. door een jeugd waarin constant activiteit gepushed werdt door met name mijn moeder, verdwijn ik op social media al gauw in de malle molen van prikkels. 

Nu is het divies van mijn huidige behandelaars instantie dat je altijd zelf de regie behoud. dus behandelaren helpen je bewust te worden en zijn van je gedrag maar je maakt zelf de keuze of je wel of niet naar dit soort advies luisterd. Bij mij was het genoeg om na de sessie tijdens de rit naar huis een keuze te maken. IG is gisteravond van mijn telefoon gegaan. en nu ga ik uittesten of dat het gewenste effect gaat hebben. namelijk eerder van de stoel/bank komen om dat te doen waar ik echt behoefte aan heb. Fingers crossed!